Ay’ın sabitleyici etkisi olmasaydı, Yerküre durmaya yüz tutmuş bir topaç gibi yalpalardı. Bunun iklim ve hava durumu üzerindeki etkilerini ise ne siz sorun ne de ben söyleyeyim.
Ay’ın sabit kütleçekimsel etkisi sayesinde Yerküre doğru hızda ve doğru açıyla dönmeye devam eder ve böylece yaşamın uzun ve başarılı gelişimi için gereken istikrar sağlanmış olur. Ama bu sonsuza dek böyle devam etmeyecek. Ay yılda dört santimetrelik bir hızla elimizden kaçıyor. Önümüzdeki iki milyar yıl içinde bizi sabitleyemeyecek kadar uzaklaşmış olacak ve blz de başka bir çözüm düşünmek zorunda kalacağız. Ama o zamana kadar Ay’ın geceleri gökyüzünü süsleyen güzel bir cinsinden ibaret olmadığını hatırlamakta fayda var.
Uzunca bir süre için, Astronomlar Ay’ın ve Yerküre’nin ya birlikte oluştuğunu ya da Yerküre’nin sürüklenirken Ay’ı kendine tutsak ettiğini varsaydılar. Yaklaşık 4.5 milyar yıl önce Mars büyüklüğünde bir cismin Yürküre’ye çarptığına ve çarpışma sonucunda Ay’ı oluşturmaya yetecek miktarda moloz halinde uzaya saçıldığına inanıyoruz. (Ay da yerçekimi yok, dolayısıyla bir çekirdeği de yok. Çarpma anında ağır metallerin Yerküre’nin çekirdeğine karıştığı düşünülüyor.)
Kaynak:
Arkeoloji Türkiye – Salih Gezer.
